Decyzję o wyruszeniu na pielgrzymkę, zwłaszcza pieszą, najczęściej podejmuje się bardzo świadomie, a okres ją poprzedzający przeznacza się na intensywne i ważne przygotowania, tak fizyczne, jak i duchowe. Do tych drugich należy z pewnością obranie celu oraz przygotowanie intencji, z jaką wybieramy się w święte miejsce.

Oczywiście, ilu pątników, tyle rodzajów motywacji. Najczęściej jednak wymienia się kilka z nich.

Wiele osób pielgrzymuje w intencji dziękczynnej. Wcześniej zaufali Bogu i powierzyli mu swoje problemy ze zdrowiem, uzależnieniem bądź z relacjami z rodziną i teraz chcą mu podziękować za pomyślny obrót spraw, za pomoc w zwalczeniu nałogu lub choroby.

Motywacją są również prośby błagalne. Wówczas pątnicy wyruszają w drogę z prośbą w konkretnej sprawie, na przykład o nawrócenie, i mają nadzieję, że ich modlitwy zostaną wysłuchane.

Niektórzy uczestnicy pielgrzymek chcą po prostu zamanifestować swoją wiarę i przywiązanie do konkretnych wartości oraz pobyć wśród ludzi, dla których liczą się podobne sprawy i idee. Motywacje pielgrzymów są więc głęboko osobistą i bardzo zróżnicowaną kwestią.