Ściana Płaczu to jedyne zachowane pozostałości niegdysiejszej wielkiej Świątyni Jerozolimskiej. Położona w Jerozolimie, do dziś jest najświętszym miejscem judaizmu, do którego każdego dnia pielgrzymuje mnóstwo wyznawców tej właśnie religii.

60-metrowy mur pozostały ze zniszczonej niegdyś przez Rzymian świątyni był celem pielgrzymek przynajmniej od IV wieku naszej ery. W XX wieku teren, na którym się znajduje, stanowił kość niezgody pomiędzy wyznawcami judaizmu i islamu.

Przez 19 lat, gdy prawnym właścicielem muru była Jordania, Żydom praktycznie uniemożliwiano do niego dostęp, dopiero potem, gdy Jerozolima przeszła w ręce Izraela, Ściana Płaczu znów mogła być odwiedzana przez wiernych. W 2000 roku, podczas słynnej ekumenicznej pielgrzymki do Ziemi Świętej, modlił się pod nią Jan Paweł II, realizując tym samym swój program porozumienia między największymi religiami świata.

Pod Ścianą Płaczu mogą się modlić zarówno mężczyźni, jak i kobiety, ale tym ostatnim nie wolno tego robić na głos, nie mogą też nosić szalów modlitewnych. Wszystko to pod karą aresztu.